پینت بال، ورزشی گروهی است که طی هر مسابقه، شرکت کنندگان هر تیم، در تلاش برای حذف بازیکنان رقیب با شلیک گلوله های پلاستیکی رنگی هستند. این ورزش طرفداران زیادی در دنیا دارد و سرشار از هیجان و آدرنالین است. در قسمت های قبلی، در مورد تاریخچه ورزش پینت بال، تجهیزات لازم برای این ورزش، انواع سناریوها و سطوح و قواعد کلی آن، سخن گفتیم. در این مطلب، به شرح انواع زمین ها و باشگاه های پینت بال و استانداردهای مربوط به آن بر اساس قوانین انجمن پینت بال می پردازیم.
– زمین مسابقه باید زمینی صاف و هموار به ابعاد حدودی 55×33 متر (براساس قوانین انجمن پینت بال ایران در باشگاه های مختلف، ابعاد متفاوت است) و در یک منطقه بدون شیب باشد، تا میزان حوادث را کاهش داده و کاملاً به وسیله توری مورد تأیید انجمن محصور گردد تا امنیت مسابقه را تضمین نماید.
– در زمین بازی حداقل 25 مانع به فاصله حداقل 5/1 متر از خطوط اطراف زمین قرار میگیرد. خطوط اطراف زمین بازی باید به گونهای کشیده شود که به وضوح قابل دیدن بوده و حداقل 5/1 متر با تور اطراف زمین فاصله داشته باشد.
– ایستگاه پرچم حداقل 2 متر عرض داشته و در وسط مرزهای عرضی زمین قرار دارد.
– هیچ تیمی یا بازیکنی به هیچ وجه حق ایجاد تغییر در زمین بازی را نخواهد داشت.
– بازیکنان برای شرکت در مسابقه باید کارت شناسایی معتبر و مخصوص انجمن پینت بال ایران را داشته باشند. بازیکنان باید بتوانند کارت شناسایی خود را در تمام مواقع از جمله در زمین بازی ارائه دهند. هیچ بازیکنی بدون نشاندادن کارت شناسایی پیش از شروع بازی، اجازه شرکت در مسابقه را ندارد.
– فقط بازیکنانی که کارت شناسایی معتبر مربوطه دارند و اشخاصی که دارای مجوز رسمی هستند، مجازند وارد منطقه مجاز ورزشکاران شوند.
مسابقات این رشته ورزشی به صورت تیمی وبه تعداد 5 و7 نفره برگزار می شود. در مسابقه های هفت نفره، حداکثر تا 7 بازیکن و پنج نفره حداکثر تا 5 بازیکن به عنوان بازیکن اصلی داخل زمین می گردند. تیم ها می توانند درمسابقات تا 8 نفر ذخیره داشته باشند.
– زمان بازی 20 دقیقه بوده و تیمی برنده است که موفق شود در این مدت بدون اصابت گلوله، پرچم تیم مقابل را برداشته و در داخل زمین خود در جایگاه مخصوص قرار دهد.
– برای انجام مسابقات حداقل 8 داور ویک سر داور باید حضور داشته باشند.
– پیراهن داورها مشکی یا راه راه عمودی سفید می باشد.
– داورها در حین بازی هیچ گونه اطلاعاتی در اختیار تیم ها نمی گذارند، مگر در موارد مربوط به ایمنی، اخطارها و لوازم و ملزومات اخراج ها.
– بازیکنان هر تیم سعی می نمایند در زمان تعیین شده با همکاری و پشتیبانی یکدیگر پرچم تیم حریف را که در زمین مقابل قرار دارد تصاحب کرده و به زمین خود بیاورند و در جای مخصوص قرار دهند و در عین حال مورد اصابت گلوله قرار نگیرند؛ چنانچه هر بازیکن در زمان تعیین شده مورد اصابت گلوله قرار بگیرد از دور بازی، حذف واخراج خواهد شد.
– برنده مسابقه، تیمی است که بتواند در زمان تعیین شده، پرچم تیم حریف را از زمین حریف به زمین خودی آورده و در جای ویژه قرار دهد.
– چنانچه در زمان تعیین شده تیمی نتواند پرچم تیم حریف را تصاحب نماید، تعداد بازیکنان داخل زمین، ملاک برنده بودن می باشد.
زمینهای بازی رشته ورزشی پینتبال به سه بخش مسابقاتی، آموزشی و تفریحی تقسیم می شوند:
براساس قوانین پینت بال، زمین مسابقه باید زمینی صاف و هموار و نرم در یک منطقه بدون شیب باشد، تا میزان حوادث را کاهش داده شود و دور تا دور زمین هم با حفاظ پوشش داده می شود. کف زمین مسابقات میبایست با پوشش چمن طبیعی یا مصنوعی باشد.
ابعاد مفید و تعداد موانع موجود در زمین برای مسابقات به شرح زیر میباشد:
زمین به ابعادمفید 46×38 متر (49×41متر با احتساب فاصله تا حفاظ دور زمین) با حداقل 42 مانع بادی
زمین استاندارد لیگ و مسابقات کشوری (براساس قوانین ایران):
زمین به ابعاد مفید37×22متر (40×25متر با احتساب فاصله تا حفاظ دور زمین) با حداقل 35 مانع بادی
زمین آموزشی باید زمینی صاف و هموار و نرم در یک منطقه بدون شیب باشد، تا میزان حوادث را کاهش داده و کاملا به وسیله توری محصور گردد تا امنیت مسابقات آموزشی را تضمین نماید.
ابعاد مفید و تعداد موانع موجود در زمین برای آموزش به شرح زیر میباشد: زمین به ابعاد مفید 37×22 متر (40×25 متر با احتساب فاصله تا حفاظ دور زمین) با حداقل 35 مانع بادی
زمینهای تفریحی در ابعاد مختلف (حداقل 600 متر مفیدبرای زمین بازی) و بسته به نوع بازی طراحی می شود. این ابعاد از یک زمین چند هکتاری جنگلی و کوهستانی تا یک ساختمان مخروبه میتواند باشد.
در عین حال به دلیل تنوع این نوع از زمینها، استانداردهای ایمنی آن بسیار بالاتر میباشد. رعایت این موارد الزامی است:
– رعایت استفاده از تجهیزات استاندارد – رعایت نکات ایمنی برای محل بازی و محلهای تردد آزاد بدون ماسک – رعایت استاندارد در موانع ساخته شده از نظر ایمنی (مانند عدم وجود اشیاء تیز و خطرناک و…) – نصب جان پناه ها در محل های پرتگاه و با ارتفاع – نصب نوار زرد اخطار برای تعیین حدود زمین در موارد جنگلی، کوهستانی و بیابانی (زمین های غیر دائم) – کف نرم برای زمینهای دائم و محصور – رعایت فاصله از مناطق مسکونی و درصورت لزوم مسقف نمودن محوطه بازی یا بستن دور آن به عهده باشگاه میباشد.
برای اطلاع و استفاده از سایر مطالب ما، به کانال تلگرام فرمانده بپیوندید:
شما هم می توانید در مورد این مطلب نظر خود را ثبت کنید
10 شرکت کننده سختکوش و با انگیزه چند هفته زندگی در شرایطی متفاوت و رقابتی نفس گیر زیر نظر یک فرمانده